Sa hije u kanë veshjet popullore

Gjon dhe Suzana  Gjokaj janë vëlla e motër. Kanë lindur dhe jetojnë në NjuJork, Amerikë. Prindërit ua mësuan gjuhën shqipe, të cilën e flasin shumë mirë. Krahas shkollimit të rregullt në anglishte, të dy ndoqën  mësimin në shkollën shqipe “Naim Frashëri” në Bronks, ku u aftësuan të shkruajnë dhe të lexojnë rrjedhshëm  shqip. Njohuritë e fituara në këtë shkollë, biseda në familje dhe vizita e tyre e herëpashershme në Ulqin  kanë ndikuar  mjaft që Gjoni dhe Suzana ta duan gjuhën e të parëve dhe të dinë shumëçka për origjinën e familjeve të tyre. Te gjitha këto njohuri të fituara nga prindërit fisnikëruan shpirtin e tyre të njomë me ndjenja patriotike. Me kalimin e viteve interesimi i tyre për traditën, doket, zakonet dhe trashëgimin tonë kulturore, gjithnjë shtohej. Njëri dhe tjetri  qysh në moshë të re treguan interesim për instrumente popullore dhe valle shqipe. Gjoni i bie bukur çiftelisë dhe është anëtar i Shoqërisë kulturoreartistike “Bashkimi Kombëtar” të cilën me mjaft sukses e drejton Gjergj Dedvukaj. Siç mësojmë nga babai i tij Zefi, të cilin e takuam në Ulqin, Gjoni si instrumentist ka marrë pjesë në Festivalin e 13 dhe 14, që e organizon Kisha Katolike e NjuJorkut, në të cilin marrin pjesë edhe pjesëtarët e të gjitha konfesioneve tjera. Gjoni (22 vjeç) sivjet ka qenë i ftuar në Festivalin e Gjirokastrës, dhe në Festivalin e Folklorit  në Berlin, Gjermani,  por nuk mori pjesë për shkak të obligimeve shkollore. Ndërkaq motra e tij Suzana (12 vjeç) është një valltare e mrekullueshme. Ajo, duke hedhur valle sikur të ishte në logun e vashave mes bjeshkëve të bukura të Alpeve Shqiptare, të mahnitë me pamjen e saj në skenë e veshur me kostumin tonë popullor xhubletën e lashtë. Përshtypje te njëjtë të le edhe i vëllai i saj Gjoni, duke i ra çiftelisë, i veshur në çakshirë. Gjonit dhe Suzanës vërtet u kanë hije  veshjet popullore. Shembullin e tyre le ta ndjekin edhe shumë breza të tjerë të ri që kanë lindur ose do të lindin në Amerikë.

Gj. Gjonaj 

Përshëndetje prej Australisë

Shoqata Katolike Shqiptare e Melburnit, e kryesuar nga  z. Lekë Ndreka, priti priftin e komunitetit shqiptar të Zagrebit, dom Ndue Ballabanin, më 22 dhjetor 2004. Ky prift  kroat erdhi në Australi me qëllim që të kremtoj festën e Vitit të Ri dhe Ditën e Ujit të Bekuem, më 6 janar 2005 së bashku  me katolikët shqiptarë të melburnit.

Njëzet e pesë dhjetori ishte një ditë e gëzuar, sepse atë ditë shqiptarët u mblodhën në Kishën Kroate për të përcjellë ceremoninë e asaj Nate të Madhe, që e udhëhoqi dom ndue Ballabani. Prifti  me këtë rast  mbajti një predikim shumë tërheqës, me ç'rast i ftoi besimtarët për vëllazërim dhe për më shumë paqe e dashuri në këtë vend të largët, ku gjithnjë po shtohet numri i shqiptarëve nga të gjithat trevat tona. Thirrja e priftit për vëllazërim tingëlloi më e fortë se kurrë, e shqiptaret këtë traditë nuk do ta harrojnë.

Shoqëria Katolike, në mbrëmje, sipas traditës, hadeteve, organizoi darken për nder të priftit dhe për kënaqësinë e festes.  Të gjithë shqiptarët atë mbrëmje shkëmbyen urime, përgëzime dashurie me njëritjetrin pa dallim feje. Nuk mungoi as kënga, muzika, valët shqiptarë në të gjitha tavolinat.

Si për festën e Vitit të Ri ashtu edhe për Ditën e Ujit të Bekuem, meshën e celebroi prifti mysafir, i cili vizitoi dhe bekoi shumë familje shqiptare.

Shqiptarët e Australisë vazhdojnë të ruajnë traditën, hadetet e Atdheut të vet të dashur.  Këto tradita ne po i përcjellim brez pas brezi, por na mbetet  që gjuhën shqipe ta përdorim më shpesh dhe ta kultivojmë më mirë. Martesat, lindjet dhe vdekjet po i bëjmë sipas  zakonit dhe adeteve të krahinës prej nga kemi origjinën.  Si dëshmi po ju dërgojmë një fotografi të martesës se Josip Gjergj Zefit, i cili ka kohë që e ruan veshën kombëtare të Shestanit,  nga fshati Dedaj i Shestanit me Nadën, e veshur në kostumin e bukur të shestanesesh. Ky akt martesor i përmalloi zemrat  e të gjithë dasmoreve dhe jo vetëm  atyre.

Më parë priftin e shoqëroni burrat e moshuar, kurse kësaj here ate e shoqeruan disa djemë të rinj, veprim të cilin pa pritesë dhe me kënaqësi të posaçme po e bëjnë në të gjitha aktivitetet dhe ceremonitë që po organizohen në Melburn. Se fundi përfitoj nga rasti , që përms revistës tuaj, t'i përshëndes ngrohtësisht të gjithë shqiptarët kudo që janë, me dëshire që në mes tyre të mbretërojë harmonia, paqa dhe lumturia.